เมื่อพูดถึงคำว่า “ครู” เราต้องนึกถึงบุคคลที่มีหน้าที่สอนสังคมและผู้เรียนให้เกิดความรู้และทักษะที่จะช่วยนำทางพวกเขาไปสู่อนาคตที่สดใสและเป็นประโยชน์ ด้วยภารกิจที่ซับซ้อนและทุกข์ยากนี้ ครูถือเป็นคนที่สำคัญและมีความสำคัญอย่างยิ่งในการสร้างสังคมที่ดีขึ้น
อย่างไรก็ตามมีเพียงเท่านี้เลยหรือ? ไม่ใช่ มีอีกหนึ่งองค์ประกอบที่สำคัญไม่แพ้กว่าความรู้และประสบการณ์ นั่นคือ “คุณธรรม” ของครู หากคุณธรรมของครูดีพอแล้วจะเป็นเรื่องปกติที่พวกเขาจะสร้างสังคมที่ดีขึ้นให้กับคนอื่น แต่คุณธรรมของครูแต่ละคนจะมีความแตกต่างกันไป เพราะฉะนั้น วันนี้เราจะมาสะเตือนให้คุณธรรมของครูต้องรักษาไว้ตลอดเวลา โดยมองในมิติของพฤติกรรม
การแสดงพฤติกรรมของครูสามารถแสดงให้เห็นถึงคุณธรรมของพวกเขาได้อย่างเป็นธรรมชาติ อย่างไรก็ตามการพูดถึงพฤติกรรมของครูสามารถแบ่งออกเป็นสองส่วนหลักๆได้ดังนี้
1. พฤติกรรมที่เกี่ยวกับการสอน
การสอนถือเป็นหน้าที่สำคัญที่อยู่ในศาสตร์และศิลป์ของครู ดังนั้นพฤติกรรมของครูที่เกี่ยวกับการสอนนั้นจะอยู่รวมกันกับเทคนิคและสไตล์การสอนของพวกเขา ถ้าพูดถึงการแสดงพฤติกรรมในส่วนนี้เราสามารถเลือกดูจากสิ่งที่สองนี้:
1.1 พูดคุยกับนักเรียน
การสนทนาสองส่วนระหว่างคนที่เป็นอาจารย์และนักเรียนเป็นสิ่งสำคัญที่ต้องมีในภายใต้กรอบการสอน การพูดถึงเรื่องเดียวกันแต่ด้วยเนื้อหาที่แตกต่างกันอาจทำให้ผลการเรียนรู้ของนักเรียนมีค่าสูงขึ้น ซึ่งเป็นไปได้ในกรณีที่ครูมีทักษะการสื่อสารที่ดีอย่างน้อยเท่าที่ได้สอนให้กับนักเรียน
1.2 ความสนใจในการสอน
ความสนใจและความตั้งใจของครูในการสอนเป็นปัจจัยที่สำคัญในการประสบความสำเร็จในการสอน ไม่ว่าจะเป็นจำนวนเวลาที่ใช้สอน การเตรียมการผังเรียนการสอนหรือวิธีการสอน เมื่อครูมีความสนใจในการสอนเหมือนเป็นหน้าที่สำคัญของชีวิตพวกเขาจะทำให้ผลการเรียนรู้ของนักเรียนมีประสิทธิภาพมากกว่ารอยอื่น
2. พฤติกรรมของครูต่อนักเรียน
นอกเหนือจากการสอนแล้ว การพฤติกรรมของครูต่อนักเรียนก็สามารถแสดงให้เห็นถึงคุณธรรมของพวกเขาได้อย่างชัดเจน ซึ่งในบางครั้งอาจทำให้นักเรียนมีความเชื่อมั่นหรือบางทีหลักการอาจไม่ถูกต้อง
2.1 การชี้แจง
การชี้แจงหมายถึงการเตือนนักเรียนหรืออธิบายการกระทำผิดที่สร้างความเสียหายหรือมีผลต่อผู้อื่น การชี้แจงของครูที่กระทำได้อย่างถูกต้องและเหมาะสมอาจช่วยกระตุ้นให้นักเรียนมีการปรับตัวและประพฤติกรรมที่ถูกต้องมากขึ้นได้ ในทางกลับกัน หากการชี้แจงไม่ดีนักเรียนอาจไม่อยากมีส่วนเกี่ยวข้องกับการเรียนรู้อีกต่อไป
2.2 การตั้งตระหนัก
การตั้งตระหนักหมายถึงการส่งเสริมให้นักเรียนเห็นค่าและคุณค่าของการกระทำที่ถูกต้อง ด้วยการยกตัวอย่างและผลตอบแทนที่ดี การตั้งตระหนักของครูที่ใช้วิธีการดีๆ อาจสร้างแรงกดดันให้กับนักเรียนให้พยายามเรียนรู้เพิ่มขึ้น
2.3 การดูแลสุขภาพจิตใจของนักเรียน
การดูแลสุขภาพจิตใจเป็นภารกิจที่สำคัญของครู ถ้านักเรียนมีปัญหาจิตใจหรือกำลังเผชิญกับปัญหาเปรียบเสมือนกบงูมีพิษแน่นอนพวกเขาจะไม่สามารถเรียนรู้อย่างมีประสิทธิภาพได้ ในกรณีนี้ครูต้องดูแลนักเรียนอย่างรอบคอบและช่วยเหลือนักเรียนเข้าสู่สุขภาพจิตใจที่ดี
แม้ว่าการแสดงพฤติกรรมของครูจะเหมือนอยู่ในเมืองไม่เป็นเรื่องพิเศษมากนัก แต่คุณธรรมของพวกเขาเมื่อถูกแสดงได้อย่างเหมาะสมและสอดคล้องกับหลักการทางศึกษาจะช่วยเพิ่มประสิทธิภาพในการสอนและสร้างสังคมที่ดีขึ้นได้จริงๆ โดยคุณธรรมเป็นเรื่องที่ต้องมีสำหรับครูและผู้ที่ประกอบวิชาชีพในสายการศึกษาอย่างไรก็ตามทุกคนสามารถฝึกฝนคุณธรรมโดยการแสดงพฤติกรรมที่ตรงกับความคาดหวังขององค์กรหรือหน่วยงานของพวกเขา จากนั้นเราสามารถวัดและประเมินว่าการแสดงพฤติกรรมดังกล่าวมีผลมหาศาลต่อการทำงานหรือไม่ ง่ายๆคือ คุณธรรมของครูนั้นไม่ใช่เทคนิคยอดนิยมแต่เป็นเรื่องที่จำเป็นเพื่อการปฏิบัติงานที่ดีในสายการศึกษาโดยแท้จริง
