ในโบราณสมัยของอินเดีย พระภิกษุและศิษย์บาลของพระพุทธศาสนาจำเป็นต้องใช้ตัวอักษรเพื่อบันทึกสิ่งต่างๆ อย่างมานะสังข์ บทกวี และหนังสือศาสนา แต่อย่างไรก็ตาม หลักฐานที่น่าตื่นเต้นที่สุดในสมัยพระเวทย์ของอินเดียก็เป็นหลักฐานทางอารยธรรม
หลักฐานทางอารยธรรมในสมัยพระเวทของอินเดียมีหลายอย่าง ซึ่งมีความสำคัญและน่าตื่นเต้นมากมาย แต่เราจะมาเรียนรู้เกี่ยวกับ 5 อย่างสำคัญที่สุดในบทความนี้
1. เจ้าพ่อของเมืองเฮแร
เจ้าพ่อของเมืองเฮแร เป็นหลักฐานที่น่าตื่นเต้นที่สุดในสมัยพระเวทย์ของอินเดีย เพราะเป็นหลักฐานที่ถูกพบในวัดแห่งหนึ่งในชั้นผาของเทือกเขาฮิมาลัย่า ซึ่งตั้งอยู่ในรัฐแคชเมียร์
หลักฐานนี้เป็นเมฆแกว่งที่มีชื่อเรียกว่า AIT (ตำแหน่งอินเดียตะวันตก) ซึ่งเป็นชื่อเรียกของอินเดียประวัติศาสตร์ หลักฐาน AIT เป็นแผ่นคอปเปอร์ที่มีนิยามของเจ้าพ่อของเมืองเฮแรในไพรสังข์ เก่าแก่ ที่มีวันที่ยืนยันไว้ว่าเป็นประมาณ 3,000 ปีก่อนคริสตกาล
หลักฐานนี้บอกเล่าถึงเจ้าพ่อของเมืองเฮแรที่เอ๋งๆ แล้วรุจีภาพของตระกูลนี้ต้องการตระเตือนผู้คนว่าพวกเขาสามารถเผชิญหน้ากับอัปปรีชาสุดโหดร้ายได้แต่ยังคงทำตามระเบียบธรรมเครื่องหมายเหล่านั้น
หลักฐานนี้ไม่ได้ยืนยันว่าเจ้าพ่อของเมืองเฮแรจริงๆ มีอยู่ แต่มีหมายถึงว่าพวกเขาบันทึกประวัติศาสตร์และความเชื่อของพวกเขาไว้ด้วยเกียรติยศ
2. ลิงก์ฟูจิ
ลิงก์ฟูจิเป็นหลักฐานที่น่าตื่นเต้นและสำคัญอีกอย่างหนึ่งในสมัยพระเวทของอินเดีย ซึ่งหมายความว่าเค้าคือกองทัพกรีกีซเท้าที่แข่งขันในสนามสปอร์ต
ถูกพบเมื่อปี 1924 โดยนัก优印坊：宗信（Munshisonin） ผู้เป็นผู้ก่อตั้งของมหาวิทยาลัยตะวันตกเลเเอร์น (London School of Oriental and African Studies) หลักฐานนี้เป็นพุทธศาสตร์ของไทยขนาดใหญ่ที่พบเขตเฉพาะที่นำเข้ามาในสมัยพระเวทย์
ลิงก์ฟูจินั้นสร้างขึ้นมาในประเทศเพรหมลิงค์ หรือประเทศอินเดียในปัจจุบัน ส่วนสีของลิงก์ฟูจิแจงว่าเป็นเพชร แดง และถัวเขียว ซึ่งเป็นสาธารณรัฐฟิเจี้ยนแบบที่น่าถกเถียง
3. อัสตางค์ศึก
อัสตางค์ศึกเป็นกิจกรรมที่เกิดขึ้นในสมัยพระเวทย์ของอินเดีย มีการสร้างอัสตางค์ขนาดใหญ่เมื่อเกิดสงครามกันเอง ในสมัยพระเวทย์กิจกรรมนี้ยังคงดำเนินการอยู่ในปัจจุบัน แต่เกี่ยวข้องกับกฎหมายและการศึกษาศาสนาฮินดู
กิจกรรมนี้น่าสนใจอย่างมากเพราะมีไฟเข้าใจเรื่องการสร้างอัสตางค์ที่สุดในโบราณสมัย และมีประโยชน์ที่กว้างไกลเนื่องจากเป็นกิจกรรมที่ช่วยสร้างชุมชนและสร้างความเข้าใจในการทำงานร่วมกัน
4. ก่อสร้างโขงชนินทร์
โขงชนินทร์เป็นโบราณสถานที่สำคัญในอินเดียที่เป็นเจ้าภาพของหลักฐานที่น่าตื่นเต้นในสมัยพระเวท โดยอนุญาตให้เที่ยวชมและเรียนรู้เกี่ยวกับการประดิษฐ์ การสร้างสรรค์ และการเชื่อมต่อระบบเชิงพาณิชย์ของโบราณสถานนี้
โดยสำหรับหลักฐานที่น่าตื่นเต้นนั้นเป็นเวลานาน ทฤษฎีที่มากับโครงการโขงชนินทร์นั้นคือการวิจัยเกี่ยวกับโบราณสถานที่สร้างสรรค์ในสมัยโบราณและวิธีบริหารงานของบริษัทที่ทำงานร่วมกันในเวลาเดียวกัน
5.จิตรกรรมและงานประติมากรรม
งานประติมากรรมและการวาดภาพประเภทต่างๆ เช่น ภาพวาดน้ำมัน กระจกและปุ่มที่ลงตัว มีความสำคัญในสมัยพระเวทย์ของอินเดียด้วย เนื่องจากมันยังคงเป็นศิลปะที่สำคัญในชีวิตประจำวัน และแสดงให้เห็นถึงชาวอินเดียในบริบทของการดัดแปลงและติดตั้งผลิตภัณฑ์และวัตถุชุมชน
แต่มันไม่ดูเหมือนศิลปะที่เป็นเพียงการทำ แต่ยังมีการให้จริงจังกับแนวคิดในการสร้างสรรค์และการปรับปรุงเทคนิคเพื่อนำไปใช้ในชีวิตประจำวันและงานวิจัย
สรุป
หลักฐานทางอารยธรรมในสมัยพระเวทของอินเดียมีความสำคัญของมันเพราะเป็นการอธิบายว่าพวกเขาเชื่ออะไร ทำอย่างไร และเรียนรู้จากอิทธิพลของประเทศอื่นๆ นอกจากนี้ยังช่วยให้เรารู้ว่าผู้คนในอดีตใช้อุปกรณ์อะไรเพื่อเข้าถึงข้อมูลและสื่อต่างๆ
หลักฐานเหล่านี้สำคัญน้อยกว่าการเปลี่ยนแปลงทางประวัติศาสตร์ทั้งมวล แต่ยังคงมีความสำคัญอยู่ในวันนี้ ในการหาความรู้เกี่ยวกับอดีตและวัฒนธรรมของอินเดียในช่วงเวลาที่ต่างกันอย่างมาก
ซึ่งเป็นสิ่งที่มีความสำคัญและต้องการการศึกษาอย่างละเอียด เพื่อให้การเข้าใจเกี่ยวกับเรื่องนี้สูง และสามารถเป็นประโยชน์ต่อในการสร้างสรรค์สิ่งใหม่ๆอีกด้วยเช่นกัน
